Rationis enim perfectio est virtus;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Graece donan, Latine voluptatem vocant. Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Et quidem, inquit, vehementer errat; At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Duo Reges: constructio interrete. Ego vero isti, inquam, permitto. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium.

Quod totum contra est.

Restatis igitur vos; Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus;

Nam quod ait sensibus ipsis iudicari voluptatem bonum esse,
dolorem malum, plus tribuit sensibus, quam nobis leges
permittunt, cum privatarum litium iudices sumus.

Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas
doloris, divitiae, valitudo;

Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus;
Nihil opus est exemplis hoc facere longius.
Qui est in parvis malis.
Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis.

Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Praeclare hoc quidem. Addo etiam illud, multa iam mihi dare signa puerum et pudoris et ingenii, sed aetatem vides. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Dicimus aliquem hilare vivere;

Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?

Quid ergo?: Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant.
Quibus ego vehementer assentior.: Nec vero hoc oratione solum, sed multo magis vita et factis et moribus comprobavit.
Quid ergo?: Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum?
Quid adiuvas?: Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam.
Bork: Cum autem venissemus in Academiae non sine causa nobilitata spatia, solitudo erat ea, quam volueramus.

Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?
Nobis Heracleotes ille Dionysius flagitiose descivisse videtur a Stoicis propter oculorum dolorem.